Табу

Постмодернистік әдебиет және метафикция

Постмодернистік әдебиет пен метафикция бірегей жанр болып табылады, онда мәтін зерттеу объектісіне айналады, ал метатекстуалды тәсілдер әдеби шығарманы қабылдау мен түсінудің жаңа өлшемдерін ашады.

Постмодернизм мен метафикцияның негізгі сипаты мәтіннің пішіні мен құрылымы бар ойын болып табылады. Бұл жанрдың авторлары аллюзиялар, дәйексөздер, парадокстар және өзіндік ирония сияқты метатекстуалды тәсілдерді жиі қолданады.

Постмодернистік әдебиет пен метафикацияның бір мысалы - Умберто Эконың «Раушан аты» романы. Бұл шығармада автор әр тарау анықталуы тиіс жаңа жұмбақ қабаты болып табылатын роман-бастар тұжырымдамасымен ойнайды. Эко ортағасырлық әлемнің күрделі және көп өлшемді бейнесін жасау үшін метатекстуалды тәсілдерді қолданып, оқырманның әдебиет пен шындықтың табиғаты туралы терең ойлануын тудырды.

Тағы бір мысал - Хуан Карлос Онеттидің «Палач» романы. Бұл шығармада автор шындық пен ойдан шығару ұғымымен ойнайды, кейіпкерлер мен автор арасындағы шекаралар өшірілетін көп жоспарлы тарих жасайды. Онетти мәтінді қабылдау мен түсінудің жаңа өлшемдерін ашып, оқырманның шынайылық пен белгісіздік сезімін тудыру үшін метатекстуалды тәсілдерді пайдаланды.

Осылайша, постмодернистік әдебиет пен метафикция бірегей жанр болып табылады, онда мәтін зерттеу нысанына айналады, ал метатекстуалды тәсілдер әдеби шығарманы қабылдау мен түсінудің жаңа өлшемдерін ашады. Бұл шығармалар оқырманның әдебиет пен шындықтың табиғаты туралы терең ойлануын тудырып, мәтін мен әлем арасындағы күрделі өзара байланысты ашады.